سهند

کوه سهند مراغه

عکاس : رضا ( اینستاگرام : r.e.z.a63 )

تهیه و ویرایش و بهینه سازی زیباسازی عکس : حسین صنوبری

آثار تاریخی شهرستان مراغه

آثار تاریخی و دیدنی شهرستان مراغه

گنبد سرخ: بنایی چهارگوش در دو طبقه همانند دیگر برج مقبره‌های تاریخی می‌باشد که در دوره سلجوقی بنا شده است. تاریخ ساخت بنا ۵۴۲ هجری قمری است. تزئینات آجری و تلفیق آن با کاشی، اسلیمی‌های گچ‌بری شده و کتیبه‌های آجری در چهار ضلع بنا از شاخصه‌های ارزشمند این بناست که آغازگر شیوه آذری است. این بنا به دستور ابوالعزعبدالعزیز بن محمود بن سعدیدیم الله علده ساخته شده که نوشته‌های کتیبه ضلع شمالی گواه بر این مدعاست. این برج در جنوب شرقی شهر مراغه در محله جودی‌آباد واقع شده است.

برج مدور: در دوره سلجوقی به سال ۵۶۳ هجری قمری در دو طبقه احداث گردیده است. این بنا که تزئینات آن تنها در بخش ورودی برج می‌باشد. از عناصر تزئینی این بنا می‌توان به کاشیکاری، تزئینات آجری و کتیبه آجری بالای درگاه اشاره نمود. این برج در مرکز شهر مراغه، کوچه موسوی‌ها واقع شده است.

گنبد کبود: در کنار برج مدور مراغه برج ده پهلوی منشور شکل زیبائی وجود دارد که در دوره سلجوقی همانند برج مدور در دو طبقه بنا گردیده است. از تزئینات این بنا می‌توان به طاق‌نماها، تزئینات آجری و اسلیمی‌های گچ‌بری شده بدنه خارجی گنبد و نیز کتیبه گچ‌بری شده داخل سردابه اشاره نمود. همچنین قطاربندی‌ها و کتیبه‌های آجری و کاشی‌کاری‌های بدنه برج که بر روی سکوی سنگی ساخته شده است، از دیگر عناصر تزئینی این بنا می‌باشد.

گنبد غفاریه: این گنبد در شمال غربی شهر مراغه کنار رودخانه صافی چای مجاور پل هلاکوخان واقع شده است. این بنا در دوره ایلخانی و حکومت سلطان ابوسعید به تاریخ ۷۲۵ و ۷۲۸ هجری قمری احداث شده است. این بنا چهارگوش به شکل مکعب که بر روی سکویی سنگی و سردابه دخمه‌ای استوار شده است. در چهار زاویه آن ستونهایی با تزئینات حصیری ساخته شده است. هر یک اضلاع برج به غیر از ضلع شمالی دارای دو طاق‌نما و یک حاشیه کتیبه داراست که به خط ریحان نوشته شده است. کاشی ‌های این بنا به رنگ آبی فیروزه‌ای در فرمهای خاص آن دوره جلوه زیبائی به بنا بخشیده است.

معبد مهر: سازه‌ای سنگی در قبرستان روستای ورجوی وجود دارد که در منطقه به امامزاده ملامعصوم مشهور بوده و شباهت زیادی به معابد مهر یونان، ایتالیا و ترکیه دارد. در دوره صفوی یا اوایل قاجار یکی از روحانیون بنام آخوند ملامعصوم مراغه‌ای در این مکان دفن کرده و به نام زیارتگاه رواج داده‌اند. در و دیوار تالار بزرگ با خط ثلث آیاتی از سوره آل‌عمران را بعدها به آن نقش کرده‌اند که استفاده از آن در دوره‌های اسلامی را آشکار می‌کند. به روی دیواره ورودی سمت چپ معبد تصویر ماری حک شده که این نقش در دوره اشکانیان بسیار متداول بوده و به روی گچ‌بری‌های این دوره به وفور مشاهده می‌گردد. معبد مهر مراغه به عنوان یکی از معدود معابد مهرپرستی ایران در فاصله حدود ۵ کیلومتری جنوب مراغه واقع شده و قدیمی‌ترین بنای استان بشمار می‌رود.

مقبره آقالار (موزه سنگ‌نگاره‌ها): بعنوان بنای باقیمانده از دوره زندیه بیانگر نوع و سبک معماری آن دوره بسیار حائز اهمیت است عرفا و اشخاص مذهبی و سیاسی و هنرمندان این شهر در این مکان مقدس آرمیده که عبدالفتاح موسوی مراغی متخلص به شیخ اشراق و شاهزاده قلی میرزا متخلص به مجنون علیشاه از مهم‌ترین اشخاص دفن شده در این بقعه است. اخیراً این بنا بعنوان موزه سنگ‌نگاره‌های تاریخی منطقه مورد بازدید عموم قرار گرفته است. این بنا در جنوب شرقی مراغه و به فاصله اندکی از گنبد سرخ داخل بوستان آقالار واقع شده است.

مقبره اوحدی مراغه ای: اوحدی از عرفا و شاعران قرن هشتم می‌باشد. طرح و اجرای مقبره اوحدی با الهام از چهارتاقی‌های ساسانی و بناهای اسلامی به شکل زیبا ساخته شده و با موزه تخصصی ایلخانی همجوار است. این بنا در بخش شمالی مراغه، خیابان دانشسرا واقع است.

کلیسای هوانس: تنها کلیسای باقی‌مانده از مسیحیان با توجه به نبود خانواده‌های مسیحی در این شهر بعنوان نماد مذهب یکی از ادیان الهی بسیار حائز اهمیت است. این بنا در دوره ایلخانی به دلیل تساهل مذهبی آن دوره بنا شده که در دوره‌های بعد الحاقات و تعمیراتی به روی آن انجام گرفته. این بنا در مجموعه‌ای متشکل از مدرسه ارامنه خانه کشیش و ساختمان نگهبانی قرار دارد و در خیابان امام خمینی واقع است. کلیسا از سه بخش شامل محراب، صحن و بخش میانی تشکیل شده است. محراب جایگاه مخصوص کشیش، بخش میانی مخصوص نزدیکان وی و صحن مخصوص مردم عادی بوده است. محراب کلیسا شامل سه بخش است، بخش میانی عریضتر از دو بخش جنبی است که سکوهایی در آنها تعبیه گردیده است. برج ناقوس کلیسا متشکل از چهار ستون است که بر فراز آنها برج ناقوس کلیسا با گنبدی مخروطی وجود دارد.

رصدخانه مراغه: با توجه به سابقه فعالیتهای نجومی در ایران و دیگر کشورهای اسلامی می‌توان گفت رصدخانه مراغه نه تنها کاملترین رصدخانه‌ای است که تا زمان خود ایجاد شده بلکه نخستین رصدخانه مجهز قبل از کشف دوربین به شمار می‌رود و تمام معلومات نجومی که هم اکنون بدون دوربین حاصل می‌شود در آنجا به دست آمده و تا ۳۰۰ سال بعد رصدخانه‌ای به مجهزی آن در غرب به وجود نیامد. رصدخانه مراغه با توجه به فعالیتهای قبل و بعد از آن (تا قبل از کشف دوربین)، در زمینه علم نجوم و ستاره‌شناسی باید نقطه اوج تکامل چنین فعالیتهایی و چنین موسسه‌ای در کشورهای اسلامی دانست. غارها و معماری صخره‌ای تپه رصدخانه که به پیش از اسلام مربوط می‌شود، نیز از جمله جاذبه‌های دیدنی تپه رصدخانه محسوب می‌شود. این آثار در غرب شهر مراغه در تپه‌ای به همین نام (رصد داغی) واقع است.

غار کبوتر: هم سن با غار علی‌صدر همدان در بلندای کوهی کنار رودخانه‌ی پرآب جاری در ده زیبای گشایش است.

رصدخانه مراغه

عکس : سال 2004 معادل 1383  - ایران ، مراغه - رصد خانه

بنای رصدخانهٔ مراغه در سه‌شنبه ۴ جمادی‌الاول ۶۵۷ قمری (۱۶ اردیبهشت ۶۳۸) برابر با شب تولد زینب دختر علی بن ابی‌طالب ^[۲] به سفارش خواجه نصیرالدین طوسی و به فرمان هولاکو -نوهٔ چنگیزخان مغول- آغاز شد.

هولاکو برای نگهداری این سازمان پژوهشی موقوفه‌های ویژه‌ای درنظر گرفت. کتابخانه‌ای شامل ۴۰۰ هزار جلد کتاب و ابزارهای اخترشناسی، از جمله ذات‌الربع دیواری به شعاع ۴۳۰ سانتی‌متر، حلقه‌دار (ذات‌الحلق)، حلقهٔ انقلابی، حلقهٔ اعتدالی و حلقهٔ سموت نیز فراهم شدند. در همین‌جا بود که زیج ایلخانی به‌سال ۶۷۰ هجری (۱۲۷۶ میلادی) فراهم شد.

رصدخانهٔ مراغه فقط مخصوص رصد ستارگان نبود و یک سازمان علمی گسترده بود که بیش‌تر شاخه‌های دانش درس داده می‌شد و مشهورترین دانشمندان آن عصر -از جمله قطب‌الدین شیرازی، کاشف علت اصلی تشکیل رنگین کمان- در آن‌جا جمع شده بودند. به‌علاوه چون در آن زمان ارتباط علمی چین و ایران به‌علت استیلای مغولان بر هر دو سرزمین برقرار شده‌بود، دانشمندان چینی -از جمله فردی به‌نام فائو مون‌جی- در این مرکز فعالت داشتند. همچنین فیلسوف و فرهنگ‌نامه‌نویس مسیحی -ابن‌العبری- در رصدخانهٔ مراغه به درس‌دادن کتاب‌های اصول اقلیدوس و المجسطی بطلمیوس مشغول بود.

دانشمندان همکار

خواجه نصرالدین توسی برای ساخت رصدخانه و ابزارهای رصد، از دانش و هنر دانشمندان و استادان زمان خود استفاده کرد که نیتش از این کار موارد زیر بود:

• بازگرداندن و اسکان دانشمندان فراری، که در اثر حملهٔ مغلول‌ها متواری شده‌بودند
• ایجاد یک مرکز علمی

خواجه نصرالدین هر یک از دانشمندان را مسئول بخشی کرد که تبحر داشتند کرد و برای انتخاب آنها ملیت و مذهبشان را مدنظر قرار نداد

منبع و گردآوری از کتب تاریخی اسلامی ویکی پدیا - تهیه : حسین صنوبری

عکس کوه سهند مراغه

عکس کوه سهند مراغه

عکاس : ---

ویرایش : بدون ویرایش _____

عکس رصدخانه مراغه

عکس رصدخانه مراغه

تهیه و ویرایش و بهینه سازی عکس : حسین صنوبری

شهرستان مراغه

شهرستان مراغه

درباره شهرستان مراغه

مَراغه یکی از شهرهای مهم و بزرگ استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری شهرستان ویژهٔ مراغه است. این شهر در کنار رودخانهٔ صوفی‌چای و در دامنهٔ جنوبی کوه سهند گسترده شده‌است. مراغه با دارابودن ۱۶۳٬۸۵۹ نفر جمعیت و ۲۵٫۹۷ کیلومتر مربع مساحت در سال ۱۳۹۰ خورشیدی، دومین شهر بزرگ و پرجمعیت استان پس از کلان شهر تبریز به شمار می‌رود. این شهر در ۱۳۵ کیلومتری جنوب مرکز استان واقع شده‌است.و از سال ۸۷ طرح ایجاد منطقه ویژه اقتصادی به تصویب دولت رسید.

ماراوا

احمد کسروی در کتاب آذری یا زبان باستان آذربایجان می‌نویسد:
«بی‌گمان درستِ این نام مراوا یا ماراوا بوده و از اینرو معنی آن را جایگاه ماد توان پنداشت.»

دین

اکثریت قریب به اتفاق مردم مراغه مسلمان و دارای مذهب شیعه هستند. اقلیتی از سایر ادیان از قبیل چند خانوادهٔ ارمنی نیز در آن ساکن هستند.

تحقیق و نگارش »        حسین صنوبری
منابع »                      سایت جامع ویکی پدیا fa _

پارک معلم مراغه

پارک معلم مراغه

حقوق عکس : شهرداری مراغه

ویرایش : بدون ویرایش _____

تهیه : حسین صنوبری

پارک ملت مراغه

پارک ملت مراغه

عکاس و حقوق عکس : شهرداری مراغه

ویرایش : بدون ویرایش______

تهیه : حسین صنوبری

زمستان وبرف مراغه

مراغه برفی

عکاس : ---

تهیه و ویرایش : حسین صنوبری